هویت شرح‌حال‌نویسی در برنامه‌ درسی ملی – مطالعه‌ی ترکیبی

هدف از این پژوهش، کاوش هویت شرح‌حال‌نویسی در سند برنامه­ درسی ملی بود. روش تحقیـق، ترکیبی اکتشافی متوالی از نوع ابزارسازی بوده است که در قسمت کیفی مطالعه­ی موردی و در بخش کمّی تحلیل محتوای کمی بوده است. جامعه­ی آماری در بخش کیفی، شامل کتاب‌ها و اسناد مرتبط به هویت خود شرح‌حال‌نویسی و در بخش کمّی سند برنامه ­درسی ملی بوده است.  نتایج بخش کیفی شامل استخراج 19 مضمون پایه بوده که بر اساس آن 5 مضمون سازمان­دهنده برای هویت شرح‌حال‌نویسی به‌عنوان مفهوم مضمون کل یا فراگیر درنظر گرفته شد که روایی آن مورد تایید اعضای هیأت علمی گروه‌های برنامه‌ریزی درسی، فلسفه­ی تعلیم و تربیت و روان­شناسی تربیتی دانشگاه بوعلی سینا قرار گرفت که تعداد کل آن‌ها 12 نفر بودند. سپس بر اساس ابزار ساخته شده­ی سند برنامه­ درسی توسط تیم پژوهش مورد تحلیل مضمونی قرار گرفته و توسط اساتید دانشگاه بوعلی نظرخواهی و میزان توافق ثبت شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در بخش کمّی از شاخص‌های آمار توصیفی فراوانی و درصد استفاده شده است. نتایج نشان داد که در سند برنامه­ درسی ملی به مؤلفه­ی معماری خود 27/26 درصد؛ مؤلفه­ی خودتنظیمی 57/24 درصد، تجربه­ زیسته 33/20 درصد، خودتعریفی 43/14 درصد و تخیل با 40/14 درصد تأکید شده است. و در مجموع بر هویت خود شرح‌حال‌نویسی به میزان 97/19 درصد تأکید شده است.